ตามที่ได้เกริ่นตั้งแต่แรกแล้วว่า ที่ดินมือเปล่า เท่ากับว่าที่ดินนั้นๆไม่มีเอกสารสิทธิ ในที่ดิน มีเพียงสิทธิครอบครองเท่านั้น จึงเป็นรองที่ดินที่มีโฉนด ในเรื่องกรรมสิทธิ์ในที่ดิน ในทางปฎิบัติ การซื้อขายที่ดินต้องมีการทำสัญญาซื้อขายกันที่สำนักงานที่ดินเท่านั้น หากซื้อขายกันด้วยปากเปล่า หรือไม่ได้ทำสัญญาที่สำนักงานที่ดินเท่ากับไม่ได้ซื้อขายกันจริงๆ(ตามกฎหมาย การซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ ถ้ามิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นโมฆะ) แต่ที่ดินที่ไม่มีโฉนดจึงเท่ากับ มีการส่งมอบการครอบครองให้กันเท่านั้น จดทะเบียนต่อเจ้าหน้าที่ไม่ได้ตามกฎหมาย ที่ดินมือเปล่าดังกล่าวมีเพียงสิทธิครอบครองเท่านั้น( บุคคลใดยึดถือทรัพย์สินโดยเจตนาจะยึดถือเพื่อตนท่านว่า บุคคลนั้นได้สิทธิครอบครอง) การเสียสิทธิ์ในการครอบครองจึงเป็นการถูกแย่งการครอบครอง หากมีการแย่งการครอบครองต้องฟ้องร้องเอาคืนภานใน หนึ่งปี นับตั้งแต่เวลาถูกแย่งการครอบครอง ต่างจากโฉนดซึ่งเป็นการครอลครองปรปักษ์ ผู้เป็นเจ้าของกรรมสิทธิมีสิทธิฟ้องขับไล่หรือเรียกคืนภายใน สิบปี นับแต่เวลาที่มีการการแย่งการครอบครอง